16.12.2022 roku odbyły się w pracowniach gastronomicznych pachnące korzennymi przyprawami warsztaty pieczenia pierników. Uczniowie klasy 2n wspólnie z uczniami z podstawówki w miłej atmosferze przygotowali pierniki, z zaangażowaniem wałkowali ciasto, wycinali pierniki z foremek, piekli ciastka i je dekorowali. Pracę nadzorowały nauczycielki gastronomii P. Kowalczyk oraz G. Augustyniak. Uczniowie ze SP nr 2 wyszli bardzo zadowoleni, wierzymy, że w domach już samodzielnie wykonają pyszne pierniki.
Ciekawostki o piernikach
Pierwsze ślady związane z ciastem piernikowym i formami piernikowymi archeolodzy znaleźli już u starożytnych: w Egipcie i w Grecji. Uważa się, że najstarszy przepis na piernik pochodzi z Grecji z 2400 roku przed Chrystusem. Piernika używano do różnych religijnych ceremonii. W Europie piernik mógł pojawić się w X–XI wieku, przywieziony z wypraw na Bliski Wschód przez krzyżowców. We Francji znana jest legenda o Gregorym z Nicopolis (miasto w Grecji), ormiańskim mnichu, który przyjechał do Bondaroy we Francji w 992 roku, przebywał tam siedem lat i nauczył europejskich chrześcijan wypiekania pierników.
Wczesne europejskie receptury na pierniki zawierały mielone migdały, okruchy bardzo czerstwego chleba, wodę różaną i, oczywiście, imbir, którego od tysięcy lat używano, jako lek i przyprawę, w Chinach. Z czasem głównymi składnikami przepisu stały się miód i przyprawy. Wypiekiem pierników zajmowali się często mnisi w klasztorach, zwłaszcza benedyktyni. W średniowieczu, w którym prym w wypieku pierników wiodły niemieckie miasteczka, piernik był jednym z najważniejszych produktów handlowych na jarmarkach w Anglii, Francji, Holandii czy Niemczech. Twarde korzenne ciastka czasem pokrywane były płatkami złota i przyjmowały formy zwierząt, królów i królowych.
Pierwszy zapisany polski przepis pochodzi dopiero z 1725 r. i znalazł się w popularnym medycznym podręczniku. Trzeba zresztą pamiętać, że pierniki pierwotnie – z powodu zawartości cennych leczniczych składników, zwłaszcza przypraw – traktowane były jak lekarstwo i sprzedawano je przede wszystkim w aptekach. A z racji wysokiej ceny przypraw stać było na nie jedynie zamożniejszych.
Dawniej znany był zwyczaj zagniatania ciasta piernikowego w dzień urodzin córki i pieczenia z niego pierników, kiedy wychodziła za mąż, czyli po kilkunastu latach. Jak to możliwe? Klasyczne receptury dawały bardzo trwały produkt także przed upieczeniem, gdyż nie zawierały ani jaj, ani tłuszczu. Ciasto piernikowe powstawało właściwie wyłącznie z przypraw, mąki i miodu. Do pierników przeznaczonych do zjedzenia, miękkich – bo istniały też okolicznościowe, figuralne – dodawano spopielony węgiel drzewny, który zawierał pochodne amoniaku.
Wykorzystano informacje ze strony: https://www.tygodnik-rolniczy.pl/articles/wies-i-rodzina/dzieci-dorosli-do-piernika-wez-udzia-w-konkursie-tpr/
