2 września 2021 roku uczniowie klasy 2a zwiedzali Muzeum II Wojny Światowej . Uczniowie zapoznali się z eksponatami zgromadzonymi na głównej wystawie podzielonej na trzy obszary tematyczne: „Droga do wojny", „Groza wojny" oraz „Długi cień wojny". Młodzież przeglądała archiwalne fotografie i filmy, oglądała plakaty, osobiste pamiątki, eksponaty z epoki, wysłuchiwała relacji świadków wydarzeń, zapoznała się z interaktywnymi mapami prezentującymi militarne potyczki czy zmiany granic państw w czasie II wojny światowej. Zgromadzone archiwalia i przedmioty pozwoliły uczniom poznać genezę II wojny światowej, jej tragiczne doświadczenia: totalitaryzmy, żniwo głodu, jarzmo terroru, piętno obozów koncentracyjnych, holokaust, wysiedlenia, roboty przymusowe, wolę walki w oporze. Ekspozycja nie skupiła się jedynie na aspektach militarnych wojny, ale przedstawiła największy konflikt w dziejach również jako tragedię ludności cywilnej. Wystawy ukazały wojnę poprzez pryzmat doświadczeń i losów zwykłego człowieka, społeczności i narodów. Historia militarna prezentowana w muzeum stanowiła tło dla opowieści o codziennym życiu cywilów i żołnierzy, terrorze okupacyjnym oraz o takich zjawiskach, jak ludobójstwo i opór wobec okupanta. Wizyta w muzeum była okazją do przypomnienia uczniom, do czego może prowadzić militaryzm, nacjonalizm i totalitaryzm.
Następnie młodzież złożyła hołd pomordowanym przez hitlerowców pocztowcom gdańskim.
3 września 2021 roku uczniowie klasy 2a zapalili znicze na grobach ofiar II wojny światowej na Cmentarzu Ofiar Terroru Hitlerowskiego – Pomniku Bohaterów Zaspa.
Od września 1939 roku do marca 1945 roku cmentarz stał się miejscem grzebania ofiar reżimu hitlerowskiego. W okresie tym pochowanych zostało na Zaspie około 17 000 więźniów i ofiar mordów i egzekucji, jako pierwszych więźniów z obozu w Nowym Porcie, a później głównie więźniów z Obozu Koncentracyjnego Stutthof. Na cmentarzu spoczywają również inne imienne i bezimienne ofiary terroru hitlerowskiego z lat 1939–1945: żołnierze Wojska Polskiego, bojownicy Ruchu Oporu, harcerze gdańscy, zamordowani w Szymankowie kolejarze i celnicy polscy, pomordowani w Stutthofie duchowni i działacze Towarzystw Polonii Gdańskiej oraz obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku. Ostatnim dokonanym pochówkiem na Cmentarzu Zaspa był pochówek bezimiennych szczątków więźniów dawnego Podobozu Stutthof w Kokoszkach odnalezionych w czasie prac ziemnych na dawnym terenie obozu. Na Cmentarzu Zaspa najprawdopodobniej pochowani zostali również trzej obrońcy Westerplatte: Piotr Buder, Jan Krzeszewski i Kazimierz Rasiński.
Młodzież poznała także życiorys księdza Komorowskiego, którego pomnik stoi niedaleko szkoły, działacza i polityka polskiego ruchu narodowego w Gdańsku. Ksiądz Komorowski prowadził działalność społeczno-polityczną wśród ludności polskiej. Uczył historii Polski, języka polskiego podczas katechez. Głosił kazania po polsku. Działania ks. Bronisława Komorowskiego i założonego przez niego Towarzystwa Budowy Kościołów Polskich doprowadziły do przyznania w 1924 byłej ujeżdżalni wojskowej we Wrzeszczu, którą przebudowano na kościół św. Stanisława Biskupa. Placówka stała się jednym z centrów polskości w Wolnym Mieście Gdańsku i centralnym obiektem tzw. Polenhof osiedla zamieszkanego w większości przez Polaków. Organizowane były w nim liczne uroczystości i obchody świąt narodowych.
Ks. Bronisław Komorowski 1 września 1939 został aresztowany, pobity i uwięziony w Gdańsku w Victoriaxchule, a potem osadzony przez Niemców w Obozie Koncentracyjnym Stutthof. 22 marca 1940 roku został zamordowany wraz z kilkudziesięcioma działaczami polskimi w lasach koło obozu. Po wojnie ekshumowane szczątki złożono na cmentarzu na Zaspie.
